Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Του Ρούντι Ρινάλντι

Δεν είναι μόνο οι φόβοι των φαινομένων ντόμινο που μπορεί να ανησυχούν τα διάφορα διεθνή κέντρα και τις ισχυρές χώρες. Δεν είναι απλά το ζήτημα των οικονομικών αναταράξεων ή κλυδωνισμών που τροφοδοτεί το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Η χώρα μας έχει βρεθεί στο επίκεντρο διεθνών διεργασιών-ανταγωνισμών και είναι λάθος να φαντάζεται κανείς έναν αυτόματο πιλότο που οδηγεί τις εξελίξεις, ανεξάρτητα από παρεμβολές, «παίκτες», στρατηγικές, τακτικές, παγίδες, αναδιατάξεις, νέες συμμαχίες, προκλήσεις, διπλά παιχνίδια και ένταση της δράσης πάσης φύσεως μηχανισμών.
Αντικειμενικά, το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου δημιούργησε ένα νέο περιβάλλον. Η απώλεια της διακυβέρνησης στην Ελλάδα είναι ένα πλήγμα στην ευρωπαϊκή πολιτική διαδικασία υπό τον μερκελισμό. Η Ελλάδα δεν είναι Ουγγαρία, αλλά είναι στο επίκεντρο του πλέγματος των κεντρικών αντιθέσεων του διεθνούς συστήματος, σημείο συνάντησης και σύζευξης των αντιθέσεων αυτών. Ο απρόσκοπτος έλεγχος έχει ιδιαίτερη σημασία για τη χειραγώγηση των πολιτικών εξελίξεων. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο ένα πειραματόζωο για εξαγωγή πολιτικών, αφού θα δοκιμαστούν πάνω του. Έχει, επίσης, κεντρική σημασία ως παράγοντας βασικών ισορροπιών στις διεθνείς σχέσεις.
Επομένως, η σημασία της διακυβέρνησης στην Ελλάδα είναι κρίσιμη και για τους μεγάλους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς που γίνονται τόσο για την Ευρώπη όσο και για την Ανατολική Μεσόγειο.

Λαϊκός παράγοντας και ισορροπίεςΤο νέο, το καινούργιο και ίσως αναπάντεχο, είναι η παρεμβολή του λαϊκού παράγοντα, που με την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε νέα δεδομένα και αναγκάζει σε αναπροσαρμογές όλες τις ασταθείς ισορροπίες, όλα τα σενάρια και όλους τους ανταγωνισμούς. Επομένως αν έχουν έτσι τα πράγματα, είναι χρήσιμο να βλέπουμε πίσω από τις ρητορικές ποιες είναι οι πραγματικές επιδιώξεις. Θέλουν οι ΗΠΑ μια ενίσχυση της γερμανικής Ευρώπης; Η αναδιάταξη των συμμαχιών στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και νοτιο-ανατολική Μεσόγειο σε ποιες πολιτικές οδηγούν τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, το Ισραήλ και τις ευρωπαϊκές δυνάμεις; Ο παράγοντας «αγορές» και η ασύμμετρη δράση του, σε ποιο βαθμό τέμνεται και σε ποιο αυτονομείται από τις στρατηγικές επιδιώξεις διαφόρων παικτών;
Κυρίως, όμως, γιατί όλοι έχουν ενωθεί ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ; Και τι σημαίνει αυτός ο νέος εχθρικός συνασπισμός; Ποιοι οι στόχοι του απέναντι στη χώρα και ιδιαίτερα απέναντι στο λαϊκό κίνημα και την Αριστερά. Μέσα από ποια σενάρια θα προχωρήσουν τις προσπάθειες να το εξολοθρεύσουν, να το εκμηδενίσουν; Οι μοχλοί και οι μηχανισμοί για να στήσουν τις πολιτικές τους είναι πολλοί. Δεν είναι μόνο ο οικονομικός εκβιασμός. Είναι αφελές να νομίζουμε πως όλα θα κριθούν γύρω από οικονομικές διευθετήσεις. Το πολιτικό στοιχείο, ο πολιτικός έλεγχος, η εξουδετέρωση της Αριστεράς και μιας πιθανής κυβέρνησής της, έχουν τεθεί ήδη στους σχεδιασμούς και ήδη εκτυλίσσονται πλευρές σεναρίων και ψυχολογικού-πολιτικού πολέμου. Το συντονισμένο μπαράζ επιθέσεων και πιέσεων προς τον ΣΥΡΙΖΑ (ως πιθανό νικητή των επόμενων εκλογών) είναι το προοίμιο όσων επόμενων «σκηνών» θα παρακολουθήσουμε στο άμεσο μέλλον.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει σε κίνδυνο τον πολιτικό έλεγχο που είχαν και τις ισορροπίες που είχαν πετύχει οι δυτικές δυνάμεις στο εσωτερικό της χώρας. Οι τριγμοί στην Ευρωζώνη, οι πολιτικές αναδιατάξεις στην Ευρώπη, το βάθεμα της κρίσης, η εμπλοκή του G8 και οι αντιθέσεις στο επίπεδο αυτό, η πορεία του αμερικανογερμανικού ανταγωνισμού, οι βλέψεις της Ρωσίας και της Κίνας συνδέονται με την απώλεια του πολιτικού ελέγχου στην Ελλάδα σε μια κρίσιμη στιγμή. Η ανάσχεση του ΣΥΡΙΖΑ με κάθε κόστος αποτελεί βασικό στόχο και ήδη στήθηκαν τα δόκανα, οι παγίδες, τα μυστικά όπλα, ο πόλεμος της προπαγάνδας, οι πιέσεις και οι εκβιασμοί. Ο πρώτος στόχος είναι να μην κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές και άρα με χίλια-μύρια κόλπα να ξαναστηθεί ένα μνημονιακό πολιτικό σκηνικό που να επιτρέπει τη συνέχιση της ισορροπίας που είχε εξασφαλιστεί στα δύο προηγούμενα χρόνια.
Αν αυτό δεν επιτευχθεί, τότε θα ασκηθεί πίεση στον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να κινηθεί στα όρια μιας μνημονιακής πολιτικής με ολίγες επιδιορθώσεις. Αν και αυτό δεν γίνεται, τότε να σκάσουν στα χέρια μιας αριστερής κυβέρνησης «βόμβες» όπως η ανοικτή χρεοκοπία, η αποβολή από την Ευρωζώνη, η έξοδος από το ευρώ κ.λπ. με στόχο το γρήγορο διώξιμο της κυβέρνησης αυτής και φυσικά την καταστροφή της Αριστεράς στην Ελλάδα.

Οξύτατη σύγκρουσηΗ επανάκτηση επομένως μιας ισορροπίας στην Ελλάδα, η αποδοχή ενός νέου συσχετισμού, περνά μέσα από μια οξύτατη σύγκρουση στο εσωτερικό, ανάμεσα σε δύο στρατόπεδα, το μνημονιακό και το αντιμνημονιακό. Η επανατοποθέτηση διεθνών δυνάμεων θα γίνει με βάση και την έκβαση αυτής της διαμάχης αλλά και τα τραντάγματα που θα προκαλέσει σε Ευρώπη, Ανατολική Μεσόγειο, Βαλκάνια. Επομένως ρομαντικές, αφελείς, φαντασιόπληκτες θεωρήσεις, κοντά σε δογματικές αγκυλώσεις και κατηγορηματικές καταγγελτικές, συνθηματολογικές πολιτικές δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα.
Η πραγματική δύναμη του λαϊκού αντιμνημονιακού στρατοπέδου βρίσκεται στην ορμή και τη δυναμική που έχει, στην πείρα που έχει αποκτήσει στα δύο χρόνια αγώνων στη χώρα μας αλλά και στην τωρινή μετατροπή του σε πολιτικό ρεύμα. Διαδικασία που συντελείται, κυρίως, γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικότερα μέσα από το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα.
Παράλληλα, η πολιτική έκφραση του μνημονιακού στρατοπέδου είναι διάτρητη, απονομιμοποιημένη. Ο ελληνικός αστισμός βρίσκεται κατακερματισμένος και χωρίς σοβαρές πολιτικές εφεδρείες. Η δυναμική που διαθέτει το λαϊκό ρεύμα, τα σοβαρά προβλήματα, το αστικό μπλοκ και η επικείμενη εκλογική διαδικασία, δημιουργούν δυνατότητες ώστε να ξεπεραστούν στην πράξη πολλές ανισομετρίες ανάμεσα στο βαθμό προετοιμασίας και τη δυναμική, ανάμεσα στην πολιτική και την οικονομική ισχύ. Για να γίνουν όμως αυτά πράξη, δηλαδή να εκτυλιχθούν προς όφελος του λαϊκού μπλοκ οι εξελίξεις, είναι απαραίτητο να σημειωθεί και να χωνευτεί πως η πολιτική ρήξεων (που είναι αναγκαία προϋπόθεση, απαραίτητος παράγοντας, ζωογόνα πηγή και πολλαπλασιαστής) οφείλει να λαμβάνει υπ’ όψιν του το συσχετισμό δύναμης και όχι να στηρίζεται σε στοιχεία ενός απλού βολονταρισμού.
Η κρισιμότητα της στιγμής και το διακύβευμα της εκλογικής αναμέτρησης (αλλά και της σύγκρουσης των δύο μπλοκ στη χώρα) απαιτούν επιτακτικά τη συνειδητοποίηση των διεθνών διαστάσεων της σύγκρουσης αυτής, της μεγάλης σημασίας που έχει και για εξωελλαδικές δυνάμεις που δεν θα μείνουν άπραγες, αλλά αντίθετα θα εμπλακούν άμεσα. Όχι, βεβαίως, στο πλευρό του λαϊκού μπλοκ.

Να ξανακούσουμε το μήνυμαΤο Μνημόνιο ήταν μια κατακτητική πολιτική υπό τη γερμανική Ευρώπη. Η ανατίναξη της Ευρωζώνης είναι πιο κοντά από ποτέ. Από αυτήν το τι θα μείνει ως «Ευρώπη» ή μάλλον πόσες «Ευρώπες» θα έχουμε (του Βορρά, του Νότου κ.λπ.) είναι ένα ανοικτό ζήτημα. Υπάρχουν όλα τα σημάδια της προετοιμασίας για αυτά τα σκηνικά. Ποιος θα βρεθεί ωφελημένος από αυτές τις εξελίξεις είναι κι αυτό ανοικτό ως ζήτημα. Ποιες πολιτικές δυνάμεις θα ενισχυθούν ή θα αναδειχθούν; Η ελληνική ιδιομορφία συμπυκνώνεται πρώτα απ’ όλα γύρω από την ανάδειξη ενός μαζικού λαϊκού ρεύματος που παίρνει πολιτικά χαρακτηριστικά, αλληλοτροφοδοτείται και συνδέεται με την Αριστερά αποτελώντας κόκκινη σφήνα στο «μαλακό υπογάστριο» της Ευρώπης. Όλες οι πολιτικές, όλες οι πρακτικές πρέπει να οδηγήσουν στην ενδυνάμωση, ωρίμανση και ανάδειξη, αυτού του προοδευτικού λαϊκού μπλοκ. Το σύνθημα «Για μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη» πρέπει να υποστασιοποιηθεί προγραμματικά, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά. Για να υπάρξει διέξοδος για την χώρα και το λαό.
Ένα χρόνο μετά τις πλατείες, ας ξανακούσουμε τα μηνύματά τους: Πραγματική δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική χειραφέτηση. Πάρτε το Μνημόνιο και φύγετε από δω! Μια άλλη μέρα, μια άλλη προοπτική, μια άλλη ελπίδα μπορεί να ανατείλει. Για να την προϋπαντήσουμε πρέπει να δούμε πιο σφαιρικά, πιο συνολικά, πιο χειραφετημένα και ρεαλιστικά τις αντιθέσεις που διαπερνούν αυτή την ανεμοδαρμένη γωνιά της Ευρώπης που τη λένε Ελλάδα και που «οι εμπόροι την μισούνε».

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Πως βλέπει ο ΕCONOMIST την «Grexit» ελληνική πραγματκότητα Τι αναφέρει στην ανάλυση που συνοδεύει την εικόνα...

http://www.real.gr/filescalendar/2012/May/economist15.jpg

Αυστηρή προειδοποίηση στη Γερμανική πολιτική σκηνή!.

Στην Ελλάδα ειναι αφιερωμένο το εξώφυλλο του Economist που κυκλοφορεί αύριο..;; Eνας Ελληνας δρομέας με δάδα που παραπέμπει σε λαμπαδηδρόμο των Ολυμπιακών Αγώνων -θυμίζουμε οτι μόλις χθές η Ελλάδα παρέδωσε την Ολυμπιακή φλογα στο Λονδίνο- βάζει φωτιά στο ελληνικο ευρωπαικό χαρτονόμισμα.

Μετά τον Αχιλλέα που έβγαζε το (θανατηφόρο) βέλος από τη φτέρνα του προσερχόμενος στην...
κάλπη, στο προηγούμενο τεύχος του, σειρά έχει τώρα ο δρομέας, ο οποίος καίει με τη φλόγα της δάδας του ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ.

Η εύγλωττη απεικόνιση της πιθανολογούμενης εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ όμως συνοδεύεται και από μία εξίσου οξυδερκή ανάλυση, σύμφωνα με την οποία μία έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν πολύ πιο επώδυνη για τη χώρα από την εσωτερική υποτίμηση που υφίσταται σήμερα, αλλά και «τραυματική εμπειρία» από πολιτικής απόψεως, για ένα κράτος το οποίο απαλλάχθηκε μόλις πρόσφατα από μία δικτατορία.

Κατά το βρετανικό συντηρητικό περιοδικό η λέξη «grexit (όπως χαρακτηρίζεται μία ελληνική έξοδος από το ευρώ) είναι ένας άσχημος χαρακτηρισμός που μπορεί σύντομα να γίνει μία ακόμα πιο άσχημη πραγματικότητα».

Και αυτό το σύντομα μπορεί να επιταχυνθεί. «Αν οι ελληνικές τράπεζες υποστούν μαζικές εκροές, καθώς ο καταθέτες σηκώνουν τα ευρώ τους υπό το φόβο ότι θα μετατραπούν σε νέες δραχμές, η τύχη της Ελλάδας θα καθοριστεί ακόμα πιο σύντομα», γράφει ο Economist.

Το περιοδικό αναφέρεται στους «ανερχόμενους πολιτικούς της Ελλάδας και ειδικά στον Αλέξη Τσίπρα, επικεφαλής του ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος Σύριζα», οι οποίοι επιθυμούν να καταγγείλουν τη συμφωνία της Ελλάδας με την ΕΕ και το ΔΝΤ. «Αν στις εκλογές της 17ης Ιουνίου λάβουν την πλειοψηφία, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, και αν δεν τηρήσουν τα συμφωνηθέντα, τότε η βοήθεια προς την Ελλάδα θα διακοπεί», εκτιμά ο Economist.

Eirexit, Porxit, Spaxit και Ixit

«Οι έλληνες πολιτικοί οφείλουν να είναι ειλικρινείς όσον αφορά του τι σημαίνει μία έξοδος», τονίζει το περιοδικό, υποστηρίζοντας ότι «ο κ. Τσίπρας και οι συνάδελφοί του υποδαυλίζουν την άποψη ότι οι Ελληνες μπορούν να αποφύγουν τη λιτότητα και να μείνουν και στο ευρώ».

«Για την ακρίβεια οι Ελληνες δεν μπορούν να αποφύγουν τη λιτότητα είτε εντός είτε εκτός ευρώ», υπογραμμίζει ο Economist. «Αποκομμένη από τα κονδύλια των ξένων, η χώρα θα αναγκαστεί να εισέλθει σε ακόμα πιο ασφυκτική λιτότητα», με δύσκολες αν όχι καταστροφικές συνέπειες.

«Αν οι έλληνες ψηφοφόροι ωστόσο δικαιούνται μεγαλύτερης ειλικρίνειας για την «grexit» το ίδιο και οι υπόλοιποι της ευρωζώνης». Τι θα πει αυτό; «Μπορεί η Ελλάδα να είναι μία μικρή οικονομία, αλλά μια ελληνική έξοδος από το ευρώ, υπό συνθήκες δραματικά ασφυκτικές, δεν θα είναι μικρό γεγονός». «Μία έξοδος θα κοστίσει στις ευρωπαϊκές τράπεζες, τις εταιρείες και τους φορολογούμενους πολλά λεφτά. Κι αυτό χωρίς να υπολογίζεται ο κίνδυνος μιας γενικότερης εξάπλωσης στις ασθενείς ευρωπαϊκές οικονομίες».
«Οι καταθέσεις αποσύρονται από τις ελληνικές τράπεζες με αυξανόμενο ρυθμό. Αν ο πανικός προκαλέσει μία ελληνική έξοδο πριν τις εκλογές, θα καταστρέψει την αξιοπιστία των δεσμεύσεων ότι οι τράπεζες της ευρωζώνης είναι ασφαλείς. Καθώς η ελληνική οικονομία συρρικνώνεται μέσα στο ευρώ, ...τα κεφάλαια θα έχουν φύγει και το βάρος του χρέους θα προβάλει μεγαλύτερο. Καθώς η πολιτική σκηνή της Ελλάδας θα έχει χρεοκοπήσει, οι σειρήνες του λαϊκισμού θα γίνουν ακαταμάχητες», προειδοποιεί το περιοδικό.

Και συνεχίζει: «αυτοί οι κίνδυνοι απαιτούν άμεση δράση. Πρώτον, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, προκειμένου να εμποδίσει μία μαζική εκροή, πρέπει να είναι έτοιμη να παράσχει στις ελληνικές τράπεζες ρευστότητα- αυξάνοντας τις απώλειες για τον ευρωπαίο φορολογούμενο αν η Ελλάδα τελικώς αποχωρήσει.
Δεύτερον, για να εμποδίσει την έλλειψη εμπιστοσύνης που θα προκαλέσει μία ελληνική έξοδος σε άλλες περιφερειακές οικονομίες, η ευρωζώνη πρέπει να προχωρήσει πολύ πιο γρήγορα σε οικονομική ενοποίηση από όση θέλουν να παραδεχθούν οι ευρωπαίοι πολιτικοί».
Ο ρόλος της Γερμανίας

«Για να προστατεύσουν τις τράπεζες της Πορτογαλίας και της Ισπανίας οι ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει να παράσχουν κάποιο είδος εγγυήσεων για τις καταθέσεις σε όλη την ευρωζώνη....», υποστηρίζει ο Economist, σχολιάζοντας καυστικά: «οι ευρωπαίοι θα έπρεπε να έχουν αρχίσει να επεξεργάζονται αυτά τα πράγματα πιο νωρίς φέτος όταν η κρίση κοιμόταν, αλλά η Γερμανία δεν ήθελε και τώρα όλα πρέπει να γίνουν βιαστικά».

Μία ψήφος που θα ταρακουνήσει το λίκνο της Δημοκρατίας

«Οι ελληνικές εκλογές αποτελούν στην πραγματικότητα δημοψήφισμα για το αν η χώρα θα μείνει στο ευρώ», υπόθεση που κατά το περιοδικό έχει ακόμα ελπίδες. «Ενας νέος συνασπισμός κομμάτων ο οποίος έχει δεσμευτεί να τηρήσει τη συμφωνία, θα λάβει κάποιου είδους βοήθεια από την υπόλοιπη Ευρώπη. Και ταυτοχρόνως, με την υπόσχεση ενός κοινού τραπεζικού στηρίγματος και κάποιου είδους ευρωομολόγου, θα αρχίσει επιτέλους να διαφαίνεται ότι το ευρώ μπορεί να επιβιώσει και ο κίνδυνος της μόλυνσης να απομακρυνθεί. Και αν η Ελλάδα είναι ένα απομονωμένο πρόβλημα, θα είναι πολύ πιο εύκολο να γίνει και πάλι υγιής».

«Η Ελλάδα φέρνει στο προσκήνιο την ώρα της αλήθειας»

Καυστικός είναι και ο επίλογος, με αποδέκτη κυρίως τη Γερμανία. «Η οικονομική επανεκκίνηση της Ευρώπης είναι απαραίτητη για τη διάσωση του ευρώ. Η Ελλάδα φέρνει στο προσκήνιο την ώρα της αλήθειας. Και όμως οι πολιτικοί, ειδικά στη Γερμανία, ακόμα δεν μπορούν να αποδεχτούν αυτή τη λογική- πόσο μάλλον να την εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους. Η προοπτική μιας ελληνικής εξόδου σημαίνει ότι πρέπει να αρχίσουν να το κάνουν- και μάλιστα γρήγορα», τονίζει ο βρετανικός Economist....

Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

Αντιμετώπιση δυσκολιών απο την αναγκαστική επιστροφή στη δραχμή! Οι προτάσεις του ΙΟΒΕ

ΙΟΒΕ: Χωρίς τις δόσεις της τρόικας επιστροφή στη δραχμή

"Χωρίς τη χρηματοδότηση από την ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μετά τον αποκλεισμό της από τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές τον Μάιο του 2010, η οικονομική και κοινωνική ζωή στον τόπο μας θα ήταν πολύ χειρότερη από τη σημερινή, αφού το επίπεδο ζωής των πολιτών μας και μάλιστα αυτό των φτωχότερων στρωμάτων του πληθυσμού, θα έπρεπε να προσαρμοστεί στους πολύ μικρότερους διαθέσιμους πόρους" επισημαίνεται σε κείμενο παρέμβασης του ΙΟΒΕ αναφορικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα στη σημερινή δύσκολη συγκυρία.

"Χωρίς τα χρήματα αυτά, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη και να επιστρέψει στη δραχμή" αναφέρει το ΙΟΒΕ, επισημαίνοντας ότι αυτό συνεπάγεται δραστική υποτίμηση του νέου νομίσματος και συνεπώς δραστική μείωση των πραγματικών μισθών και συντάξεων, ισόποση, με την υποτίμηση, αύξηση του εξωτερικού χρέους. Επίσης, συναλλαγματική κρίση και αδυναμία εισαγωγής βασικών αγαθών όπως φάρμακα, πετρέλαιο, πρώτες ύλες, δεδομένου ότι υπάρχει σημαντικό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της τάξης των 20 δισ. ευρώ (10 δισ. ευρώ ακόμα και αν δεν ληφθούν υπόψη οι τόκοι του εξωτερικού χρέους).
Επίσης συνεπάγεται έξαρση του πληθωρισμού αλλά και της μαύρης αγοράς, λόγω της έλλειψης βασικών αγαθών και απότομη μείωση του ΑΕΠ και αύξηση του ποσοστού ανεργίας.
Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι το μείγμα οικονομικής πολιτικής που έχει ακολουθηθεί υπήρξε το πλέον κατάλληλο, αφού είναι βέβαιο ότι η δημοσιονομική πολιτική που υιοθετήθηκε έχει επιδράσει υπέρμετρα αρνητικά στην οικονομική δραστηριότητα, αναφέρει το ΙΟΒΕ.
Μέρος της ευθύνης αποδίδεται κατά τον ΙΟΒΕ, μεταξύ άλλων, στον τρόπο που εφαρμόστηκε η οικονομική πολιτική από την ελληνική κυβέρνηση, καθώς δεν κατόρθωσε να προωθήσει τις κατάλληλες μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα τις ιδιωτικοποιήσεις και στο ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας και όλοι εμείς, δεν καταφέραμε να δημιουργήσουμε το απαιτούμενο κλίμα που θα ξεδίπλωνε εποικοδομητικά και προς τη σωστή κατεύθυνση τις δυνατότητες των Ελλήνων. "Πρέπει να παραδεχθούμε ότι όλοι μας, τα τελευταία δυόμισι χρόνια, παραμένουμε θεατές των εξελίξεων χωρίς να συμμετέχουμε ενεργά στην εθνική προσπάθεια για διέξοδο της χώρας από την κρίση" αναφέρει μεταξύ άλλων το ΙΟΒΕ.
Επίσης οφείλεται στο γεγονός ότι υποτιμήθηκαν από την τρόικα οι υφεσιακές επιπτώσεις της δημοσιονομικής προσαρμογής, ενώ και οι κυρίαρχες σήμερα δυνάμεις στην Ευρωζώνη έθεσαν ως απόλυτη προτεραιότητα μόνον την εξάλειψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.

Έξι προτάσεις από το ΙΟΒΕ

Το ΙΟΒΕ θεωρεί ότι η επόμενη ελληνική κυβέρνηση, θα πρέπει:
Πρώτον, να επιβεβαιώσει την θέλησή της, αντανακλώντας τη βούληση του ελληνικού λαού, να παραμείνει η Ελλάδα μέλος της Ευρωζώνης.
Δεύτερον, να προτείνει τη χρονική μετάθεση και προσαρμογή του στόχου της περαιτέρω μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος για να αποφευχθεί βαθύτερη ύφεση και μεγαλύτερη ανεργία σε σχέση με τα αρχικά δεδομένα. Στο πλαίσιο αυτό, να προτείνει επίσης την επέκταση του επιδόματος ανεργίας σε τρία χρόνια για τους ανέργους του ιδιωτικού τομέα, και το συγκεκριμένο ποσό να εξαιρεθεί από την αναγκαία προσαρμογή του πρωτογενούς δημοσιονομικού αποτελέσματος.
Τρίτον, να προτείνει να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα ποσοτικοί και χρονικοί στόχοι και μέτρα για τη μείωση του ποσοστού ανεργίας, ιδιαίτερα της ανεργίας των νέων.
Τέταρτον, να προτείνει την άμεση διάθεση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για ένα μικρό αριθμό, μεγάλων έργων υποδομής πανελλαδικής εμβέλειας, με μηδενική ελληνική συγχρηματοδότηση.

Στο πλαίσιο αυτό, να προτείνει επίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση την αύξηση των κεφαλαίων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων με σκοπό την ενίσχυση των επενδύσεων στον Ευρωπαϊκό Νότο.
Πέμπτον, να προτείνει την άμεση εκταμίευση 6,5 δισ. ευρώ από το δάνειο των 130 δισ. ευρώ για την εξόφληση των συσσωρευμένων υποχρεώσεων του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.
Έκτον, να συμπράξει με άλλα, πρόθυμα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και να ζητήσει την αλλαγή του μείγματος οικονομικής πολιτικής στο σύνολο της Ευρωζώνης, ούτως ώστε αυτό να μην έχει ως αποκλειστικό στόχο τη δημοσιονομική προσαρμογή αλλά και την οικονομική ανάπτυξη.

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Show is Over? 'EU doomed even if Greece opts out'

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

O Ν.Γ.ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ στους Πρωταγωνιστές του MEGA 13-5-2012

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

H επιστολή Τσίπρα προς τους προέδρους της Κομισιόν του Ευρωπαϊκουύ Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Η επιστολή Τσίπρα

ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΖΟΖΕ ΜΑΝΟΥΕΛ ΜΠΑΡΟΖΟ

ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΒΑΝ ΡΟΜΠΑΙ

ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΜΑΡΤΙΝ ΣΟΥΛΤΣ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΜΑΡΙΟ ΝΤΡΑΓΚΙ
ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ EUROGROUP ΖΑΝ ΚΛΟΝΤ ΓΙΟΥΝΚΕΡ

Αθήνα, Πέμπτη 10 Μαϊου 2012

Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε,
Σας στέλνω αυτή την επιστολή μετά την παράδοση της διερευνητικής εντολής που ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας έδωσε σε μένα, ώστε να διακριβώσω τη δυνατότητα σχηματισμού Κυβέρνησης που να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του Κοινοβουλίου, σύμφωνα με το Σύνταγμά μας. Η επιστολή αυτή ακολουθεί προηγούμενη, που είχα αποστείλει στις 21 Φεβρουάριου.
Η ψήφος του ελληνικού λαού την Κυριακή 6 του Μαΐου απονομιμοποιεί πολιτικά το Μνημόνιο Συνεννόησης/Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής το οποίο συνυπέγραψαν η προηγούμενη κυβέρνηση Παπαδήμου και οι αρχηγοί των δύο πολιτικών κομμάτων που είχαν εγγυηθεί την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης εκείνης. Και τα δύο αυτά κόμματα κατέγραψαν απώλεια, περίπου, 3,5 εκατομμύριων ψήφων, αθροίζοντας ποσοστό 33,5% των συνολικών ψήφων.
Παρακαλούμε σημειώστε ότι, πριν από αυτό, το Μνημόνιο Συνεννόησης / ΜΟΧΠ είχε ήδη απονομιμοποιηθεί όσον αφορά την οικονομική αποτελεσματικότητά του. Αλλά δεν είναι μόνο ότι το Μνημόνιο Συνεννόησης / ΜΟΧΠ απέτυχε στην επίτευξη των ίδιων του των στόχων. Είναι, επίσης, ότι έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει τις δομικές ανισορροπίες και ανισότητες της ελληνικής οικονομίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ επεσήμαινε όλα τα τελευταία χρόνια τις ενδογενείς αδυναμίες της οικονομίας. Όλες οι κυβερνήσεις, που συνεργάζονται στενά με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αγνόησαν τις προτάσεις μας για συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις.
Παρακαλούμε σημειώστε επίσης ότι, εξαιτίας των πολιτικών του Μνημονίου Συνεννόησης/ ΜΟΧΠ, η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα σε καιρό ειρήνης η οποία το 2012 διανύει το πέμπτο διαδοχικό έτος βαθιάς ύφεσης. Επιπλέον, το πρόγραμμα Ανταλλαγής Ομολόγων (PSI) έχει αποτύχει να διασφαλίσει με αξιόπιστο τρόπο τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του αυξανόμενου δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ της Ελλάδας. Η λιτότητα δε μπορεί με κανένα τρόπο να είναι η θεραπεία στην ύφεση. Είναι λοιπόν επιτακτική η άμεση, κοινωνικά δίκαιη, αντιστροφή της καθοδικής τάσης της οικονομίας μας.
Πρέπει επειγόντως να διασφαλίσουμε την οικονομική και κοινωνική σταθερότητα στη χώρα μας. Για το σκοπό αυτό, οφείλουμε να αναλάβουμε κάθε δυνατή πολιτική πρωτοβουλία προκειμένου να αντιστρέψουμε τη λιτότητα και την ύφεση. Γιατί πέραν της έλλειψης δημοκρατικής νομιμοποίησης, η συνέχεια της εφαρμογής του προγράμματος εσωτερικής υποτίμησης οδηγεί την οικονομία στην καταστροφή, χωρίς να δημιουργεί προϋποθέσεις ανάκαμψης. Η εσωτερική υποτίμηση τείνει να οδηγήσει σε κρίση ανθρωπιστική.
Συνεπώς οφείλουμε να επανεξετάσουμε ολόκληρο το πλαίσιο της υπάρχουσας στρατηγικής, δεδομένου ότι δεν απειλεί μόνο την κοινωνική συνοχή και τη σταθερότητα στην Ελλάδα, αλλά αποτελεί και πηγή αστάθειας για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη.
Το κοινό μέλλον των ευρωπαϊκών λαών βρίσκεται υπό την απειλή αυτών των καταστροφικών επιλογών. Είναι βαθιά η πίστη μας ότι το πρόβλημα της κρίσης είναι ευρωπαϊκό, και άρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει να βρεθεί η λύση.
Με τιμή,
Αλέξης Τσίπρας
Πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ
Αντιπρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Julian Assange's The World Tomorrow: Official Trailer

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Δύσκολος ο σχηματισμός σταθερής κυβέρνησης στην Ελλάδα εκτιμούν διεθνείς αναλυτές!!!

Κίνδυνο πτώχευσης και εξόδου απο το ευρώ με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ευρωζώνη επισείουν τα αυστραλιανά media!
Εκτενεις αναφορές στα αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών.

Aναδημοσίευση απο ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Η σκληρή λιτότητα έσπρωξε τους Έλληνες ψηφοφόρους στα άκρα και αύξησε τον κίνδυνο πτώχευσης της Ελλάδας, σημειώνει το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο της Αυστραλίας ABC.

Εκτενές ρεπορτάζ στην εκπομπή «7.30» αναφέρθηκε στα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα, τα οποία προκαλούν «τριγμούς και έντονη ανησυχία στις διεθνείς αγορές, καθώς τίθεται πλέον σε σοβαρή αμφισβήτηση η συνέχιση του προγράμματος λιτότητας που ήδη έχει επιδεινώσει δραματικά την ποιότητα ζωής των Ελλήνων πολιτών λόγω των δραματικών περικοπών στους τομείς των υπηρεσιών, της κοινωνικής πρόνοιας και της περίθαλψης».

Ο γνωστός οικονομικός αναλυτής και συγγραφέας Satyajit Das σχολιάζει ότι «απλώς διαπιστώνουμε τα πολιτικά όρια στην επιβολή προγραμμάτων λιτότητας. Οι ψηφοφόροι εξέφρασαν, με την ψήφο τους, την οργή τους απέναντι στην πολιτική λιτότητας ως μοναδική λύση στην οικονομική κρίση στην ευρωζώνη, αρνούμενοι να υποταχθούν στις προσταγές του Βερολίνου και των Βρυξελλών, επιλέγοντας ακραίες τοποθετήσεις». Ταυτόχρονα όμως «αυξάνονται δραματικά οι πιθανότητες χρεοκοπίας της Ελλάδας και εξόδου της από τη ζώνη του ευρώ, καθώς είναι μάλλον απίθανο το νέο Κοινοβούλιο να δεχθεί τη συνέχιση του προγράμματος περικοπών».

Υπογραμμίζεται, επιπλέον, ότι οι διεθνείς αγορές «δεν ανησυχούν γι' αυτές καθ' αυτές τις εξελίξεις στην Ελλάδα με την ασήμαντη σχετικά οικονομία, όσο για την επίδραση ενός πιστωτικού γεγονότος στην ευρωπαϊκή οικονομία και στο ευρύτερο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, στον βαθμό που καλείται τον επόμενο μήνα να προχωρήσει στην εύρεση εκατομμυρίων ευρώ από τις δημόσιες δαπάνες για την αποπληρωμή των χρεών της». Ως εκ τούτου ο αναλυτής διατείνεται ότι «διανύουμε τις πρώτες μέρες της κατάρρευσης του ενιαίου νομίσματος».

Ερμηνεύοντας δε την πολιτική διάσταση των εκλογικών αποτελεσμάτων, επισημαίνει ότι για πρώτη φορά παρατηρείται «σύγκλιση των απόψεων της ακροδεξίας και της ακροαριστεράς και λογικό είναι, δεδομένου ότι τα θέματα που τίθενται είναι η αντιμετώπιση της ανεργίας με ακραίες προτάσεις όπως η εκδίωξη των μεταναστών, καθώς και η αντίθεση στο ευρώ και στις πολιτικές των Βρυξελλών». Η συνύπαρξη αυτών των παραγόντων, προβλέπει ο Satyajit Das ότι, «καθιστά εξαιρετικά δύσκολο τον σχηματισμό σταθερών και ισχυρών κυβερνήσεων στην Ευρώπη γενικότερα και στην Ελλάδα ειδικότερα».

Το ρεπορτάζ καταλήγει ότι είναι «απόλυτα κατανοητό για το εκλογικό σώμα να επιλέγει κόμματα τα οποία σε καμία άλλη περίπτωση δε θα ψήφιζε, εξαιτίας της δραματικής επιδείνωσης του επιπέδου διαβίωσης».

Στην εκπομπή «Lateline» του καναλιού ABC ο παρουσιαστής σχολίασε ότι «η ελληνική κυβέρνηση υπήρξε θύμα της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης, με τα δύο μεγάλα κόμματα που υποστήριζαν τη λιτότητα να καταρρέουν στις βουλευτικές εκλογές και το εκλογικό σώμα να στέλνει ηχηρότατο μήνυμα προς όλους τους αποδέκτες ότι επιβάλλεται αλλαγή πολιτικής πορείας». Ανέφερε δε ότι «ελλοχεύει ο κίνδυνος να χάσουν οι αγορές την εμπιστοσύνη στη διάσωση της χώρας, στο μέτρο που οι επικεφαλής προειδοποιούν ότι δε θα υπάρξει καμία νέα διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος και ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση αναδειχθεί είναι υποχρεωμένη να τηρήσει απαρέγκλιτα τα συμπεφωνημένα». Υπογραμμίζεται δε ότι «κανείς δεν είναι σίγουρος για το τι μέλλει γενέσθαι σε μια χώρα, η οποία είναι εξόχως απρόβλεπτη και γεμάτη εκπλήξεις».

Το θέμα, εξάλλου, των ελληνικών εκλογών καλύφθηκε εκτενέστατα από το σύνολο των αυστραλιανών μέσων ενημέρωσης. Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο της εφημερίδας «The Sydney Morning Herald» όπου ο αρθρογράφος Ian Verrender σχολιάζει ότι «η αυστραλιανή αγορά βρίσκεται σε μεγάλη αναστάτωση, ενόψει των πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη και στην Ελλάδα ειδικότερα.
Η σχετική ηρεμία που ακολούθησε της υπογραφής των δανειακών συμβάσεων για την αποτροπή χρεωκοπίας της ελληνικής οικονομίας, δε διήρκησε πολύ, καθώς όλοι γνώριζαν ότι επρόκειτο για μια εξαιρετικά βραχύβια και προσωρινή λύση.
Ήταν δεδομένο ότι η Ελλάδα δεν θα ήταν δυνατόν να αποπληρώσει τα χρέη της ακόμα και μετά την παραγραφή σημαντικού μέρους των οφειλομένων στο βαθμό που η λιτότητα αποκλειστικά ως μέτρο αντιμετώπισης οδηγεί μόνο στην ανεργία, στην ύφεση και στον οικονομικό μαρασμό αν δε συνοδεύεται από αναπτυξιακά προγράμματα».

Ωστόσο, θεωρείτο ότι «η εν λόγω πολιτική θα έλυνε το πρόβλημα έστω για μερικά χρόνια, σίγουρα όχι για μερικές εβδομάδες». Τα νέα δεδομένα, καταλήγει, «καθιστούν όλο και πιθανότερη την προοπτική της χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας και της εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σηματοδοτώντας χιονοστιβάδα κρίσης χρέους για όλη την ΕΕ αλλά και παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης χειρότερης και από εκείνης του 2008».

Στο ίδιο πνεύμα, άρθρο του Glenn Mumford στην εφημερίδα «The Australian Financial Review» επισημαίνει ότι τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα «θέτουν σε πραγματικό κίνδυνο την επιβίωση του ενιαίου νομίσματος, καθώς η πολιτική και οικονομική αβεβαιότητα φέρει πανικό στις παγκόσμιες αγορές με απρόβλεπτες συνέπειες. Ήδη σημαντικά επενδυτικά κεφάλαια απομακρύνονται από τις επισφαλείς αγορές της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, απειλώντας την πρώτη, κυρίως, με εκδήλωση πιστωτικού γεγονότος».

Σύμφωνα με ανάρτηση, παράλληλα, στην ηλεκτρονική σελίδα του SBS με τίτλο «η Ελλάδα έχει δύο επιλογές, ή να τηρήσει απαρέγκλιτα τις δεσμεύσεις της προς τους δανειστές της, με πιθανότερο αποτέλεσμα να μετατραπεί σε μονίμως εξαρτώμενη οικονομικά χώρα, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία, ή να εγκαταλείψει το πρόγραμμα λιτότητας, γεγονός όμως το οποίο θα συνιστούσε μεγαλύτερο σοκ. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να αποχωρήσει από τη ζώνη του ευρώ».

Πηγή: ΑΜΠΕ

Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

DefenceNet - Πάνε σε κάλπες στις 10 Ιουνίου, εκτός... - Ο Α.Τσίπρας ποντάρει σε διασπάσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Τελικά αποτελέσματα εκλογών 2012

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ: Ο Σαμαράς δέχεται πλέον να μην είναι ούτε πρωθυπου...

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ: Ο Σαμαράς δέχεται πλέον να μην είναι ούτε πρωθυπου...: Η δυσχερής θέση στην οποία περιήλθε η Νέα Δημοκρατία από το αποτέλεσμα των εκλογών οδηγεί τον πρόεδρό της Αντώνη Σαμαρά να υπαναχωρεί για μι...

"Η Ελλάδα προβάρει την ιστορία του 21ου αιώνα!"

Του Νικου Ξυδάκη
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Πρόβα ιστορίας

Η εντυπωσιακή αναδιάταξη του πολιτικού χάρτη αποτυπώνει τον σπασμό ενός κοινωνικού σώματος πληγωμένου και έμφοβου που μετασχηματίζεται βίαια. Οι εκλογές διεξάχθηκαν σε φόντο οικονομικής και και κοινωνικής καταστροφής: 21% άνεργοι, ένας στους δύο νέους άνεργος, 18% του ΑΕΠ χαμένο από την αρχή της κρίσης. Η αριθμητική είναι απλή: πόσες ψήφοι απελευθερωμένες ή απεγνωσμένες αντιστοιχούν στο 1,1 εκατομμύριο των καταγεγραμμένων ανέργων; Είναι ακριβώς οι ψήφοι που συνέτριψαν τον κυρίαρχο δικομματισμό της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας. Ψήφοι που κατευθύνθηκαν στην Αριστερά πρωτίστως, αλλά και στον νεοπαγή ποπουλισμό της Πάνω Πλατείας και στους μελανοχίτωνες νεοναζί, μια άγρια συμμορία που διεκδικεί τώρα από τη Δημοκρατία βουλευτική ασυλία.

Το Βερολίνο και οι Bρυξέλλες μετέτρεψαν απερίσκεπτα την Ελλάδα σε πεδίο πειραματισμών για την εφαρμογή συνταγών εσωτερικής υποτίμησης προς αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και των ασυμμετριών της Ευρωζώνης. Πίεσαν αφόρητα τα ελληνικά αστικά κόμματα· πρώτα, το ΠΑΣΟΚ, που υπέκυψε αμαχητί, και, μετά την καθαίρεση του Γ. Παπανδρέου, τη Ν.Δ. Η κατάληξη ήταν η καταστροφή τους. Ο λαός, σοκαρισμένος από μια διετή πληβειοποίηση χωρίς καν υπόσχεση ανάσχεσης, βγήκε στους δρόμους πολλές φορές και αποσύρθηκε ηττημένος - εντέλει αντέδρασε με το τελευταίο όπλο του: διέσπειρε την ψήφο του σε πολλά μικρά μερίδια, τιμωρώντας κυρίως τον δικομματισμό, τον ίδιο που τόσα χρόνια ψήφιζε από ιδιοτέλεια και αδράνεια.

Ο μεγάλος νικητής είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι αξιωματική αντιπολίτευση υπερτριπλασιάζοντας το ποσοστό του και υπερσκελίζοντας το ΠΑΣΟΚ. Η εκλογική του επίδοση ίσως αποτελέσει τη μήτρα για μια νέα αριστερόστροφη παράταξη, η οποία θα καταλάβει τον χώρο που καταλείπει το συστημικό ΠΑΣΟΚ. Στο κλείσιμο ενός νέου ιστορικού κύκλου, που αρχίζει το 1944-45, η Αριστερά αποσπάται από τη συνθήκη της ήττας και του κομπάρσου και διεκδικεί θέση στην κεντρική σκηνή. Η ευθύνη είναι βαριά ασφαλώς και ενώπιον εθνικού ακροατηρίου ο λόγος και η πράξη του θα στρογγυλέψουν και θα αποκτήσουν βάρος.

Η εκλογική αποτύπωση της 6ης Μαΐου αποτελεί το πρελούδιο ενός μείζονος κοινωνικού και πολιτικού μετασχηματισμού, στην Ελλάδα οπωσδήποτε, αλλά και στην Ευρώπη, που παρακολουθεί με προσοχή τα συμβαίνοντα στο μελλοντολογικό εργαστήριο του Νότου. Η Ελλάδα προβάρει την Ιστορία του 21ου αιώνα.

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Βαρυσήμαντη δήλωση-παρέμβαση του Σαρακιού!!! Τί είναι δημοκρατία??? Ένα μάθημα απο τα βάθη της Αφρικανικής Ηπείρου!

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Μια γελοιογραφια αποτο Μεξικό που καθρεφτίζει τα αίτια της ...συστημικής κρίσης... τ

Όταν κάψεις τη φύση για να πάρεις ενέργεια αυτο που θα σου μείνει θα είναι....ο καπνός! Τα σαίνια της πολιτικής, τσακώνονται για το εάν την επόμενη μέρα θα καίνε στις καμηνάδες της....ανάπτυξης ευρώ ή δραχμές...Μου λέει το σαράκι....

Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Με ελληνικές σημαίες στην συγκέντρωση Π. Καμμένου

Η Λούκα Κατσέλη στο σπόρτιγκ

Παρέα με την ΟΝΝΕΔ στην συγκέντρωση Σαμαρά

Η Αλέκα Παπαρήγα στο Πεδίον του Άρεως

Εισβολή στο Μαξίμου

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Βρήκαν και θα φορολογήσουν τις καταθέσεις Ελλήνων στην Ελβετία! Αναμεσα στους καταθέτες 200 δις ευρω και Πολιτικοί...

Δημοσίευμα της Süddeutsche Zeitung αναφέρεται στις αφορολόγητες τραπεζικές καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών και πολιτικών στην Ελβετία, οι οποίες σύμφωνα με εμπειρογνώμονες κυμαίνονται γύρω... στα 200 δις ευρώ, ενώ ανάμεσα στους καταθέτες είναι και Έλληνες πολιτικοί.

«Μέχρι πριν λίγο καιρό η κυβέρνηση και του κοινοβούλιο της Αθήνας έδειχναν ελάχιστη βιασύνη να κλείσουν φορολογική συμφωνία με την Ελβετία, όπως το έκαναν η Γερμανία, η Μ. Βρετανία και τελευταία η Αυστρία» σχολιάζει η αρθρογράφος για να συμπληρώσει, «όμως τώρα η υπόθεση πρέπει να κλείσει γρήγορα. Ο λόγος; Οι βουλευτικές εκλογές στις 6 Μαΐου και ο οργή πολλών Ελλήνων που κατευθύνεται στα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, επειδή επί χρόνια παρέλειψαν να πατάξουν σοβαρά τη φοροδιαφυγή.»

«Ο υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης ανακοίνωσε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι η συμφωνία με την Βέρνη θα κλείσει πριν τις εκλογές, ωστόσο νομικοί δεν έχουν δει ακόμη το σχέδιο νόμου» επισημαίνεται στο άρθρο.

Η αρθρογράφος αναφέρεται στο άρθρο 25 της συμφωνίας που επιτρέπει την ανταλλαγή πληροφοριών ανάμεσα στις αρχές των δύο χωρών, σε περίπτωση που υπάρχουν υποψίες για φοροδιαφυγή και συνεχίζει: «Παραλίγο κι αυτή η τροποποιημένη συμφωνία να παρέμενε σχέδιο για το μέλλον. Η Βέρνη το υπέγραψε ήδη τον Νοέμβριο του 2011 αλλά το ελληνικό κοινοβούλιο άφησε να περάσει ένας ολόκληρο χρόνος πριν μπει η τελική υπογραφή. Ακόμη και Έλληνες πολιτικοί διατηρούν λογαριασμούς στην Ελβετία. Δεν σημαίνει πάντα ότι πρόκειται για αφορολόγητο χρήμα, αλλά νόμιμο ή παράνομο το ελληνικό κεφάλαιο αποφεύγει το φως».

ΠΗΓΗ